Steek voor steek een traditioneel “Gwand”

Een object dat in Beieren hoog in ere wordt gehouden. Want wie in de Vrijstaat persoonlijkheid heeft, heeft een handgemaakt hertenleren kledingstuk, gemaakt door een echte lederhosenmaker, oftewel “Säckler”. De jonge vrouw heeft in dit jaar met goed resultaat een diploma gehaald voor dit beroep en haart hart verpand aan het zachte hertenleer van de lederhose: “Wie ooit een lederhose heeft aangeraakt is direct verliefd op het materiaal”, zegt de jonge ambachtsvrouw.

De lederhose als statussymbool

De lederhose heeft in Beieren een lange traditie en is al in de tijd voor Christus een geliefd kledingstuk. Het beroep van Säckler komt pas later en wordt omgeven door vele mythes. “Volgens een bekende overlevering stamt het beroep uit de bergwereld”, verklaart Leonhard Schlienz, die met Barbara Merk in de Säcklerei werkt.

In de 15de en 16de eeuw maken Säcklers voor het eerst lederen tassen om de kolen in te transporteren. Daar komt de naam vandaan. Later maken ze dan voor de bergbewoners de lederhosen. Want die schuren met hun knieën tijdens het werk veel over de grond. Het gevolg: De stof vertoont al snel gaten. De broeken van leer zijn echter bestand tegen wrijving en uiterst robuust. En het zit ook nog lekker.

Waar het eerst als werkkleding werd gebruikt ontwikkelt de lederhose zich tot een echte modetrend – die in de afgelopen jaren steeds populairder wordt. Lederhosen zijn er als korte of halflange broek. Bij de handgemaakte lederhosen wordt overwegend hertenleer gebruikt. Industrieel geproduceerde lederhosen bestaan in de regel uit runderleer. Gedetailleerd borduursel geeft de broek een eigen gezicht.

Dankzij de bijzondere, traditionele en tijdrovende handarbeid van de Säckler wordt de lederhose een statussymbool: Vroeger gold: “Hoe meer borduursel de lederhose had, hoe rijker iemand was”, verklaart Leonhard Schlienz. En ook nu nog hangt er aan een handgemaakte lederhose een prijskaartje.

De pracht van klederdracht in jonge handen

De jonge vrouw waardeert de afwisseling in haar beroep. “Voor de vervaardiging is kracht nodig en tegelijkertijd werk ik bij de borduursels zeer verfijnd. Dat contrast vind ik heel interessant”, zegt Barbara Merk. Maar het mooiste moment is voor haar als de klanten voor het eerst hun op maat gemaakte lederhose aanpassen en ze hun stralende gezichten ziet.

Wie er ook bij haar komt en hoe de klant de lederhose ook wil hebben, “de klederdracht moet zo worden gedragen dat iemand zich er lekker in voelt”. Daarover zijn Barbara Merk en Leonhard Schlienz het eens. ”Het is gewoon een kledingstuk dat men aantrekt en waarin je plezier beleeft.”